Geplaatst op woensdag 06 juni 2012 @ 11:29 , 2234 keer bekeken
* Welke muziekinstrumenten gebruikten de oude Mexicanen? * Wat is een mariachi? * Wat is een corrido? * In welke Mexicaanse dans verkleden jonge mannen zich als oude mannen?
In de tijd van de oude Mexicaanse beschavingen was het maken van muziek erg belangrijk tijdens festiviteiten, ceremonies en andere religieuze gebeurtenissen. Er waren liedjes om de goden te eren, liedjes om geluk te vragen, regenliedjes, liedjes om een goede oogst te vragen of liedjes voor een goede visvangst. Muziekinstrumenten werden meestal op een geheime plaats bewaard. Liedjes waren ook een goede manier om kennis van generatie op generatie door te geven of om geschiedenisverhalen te vertellen in de vorm van ballades.
De beroemde Maya muurschildering van Bonampak laat een groep muzikanten zien die tijdens een ceremonie instrumenten bespelen zoals schilpaddeschild, fluiten, schelpen en tam-tam drums. Gedurende de koloniale periode realiseerden de Spaanse missionarissen zich hoe belangrijk dans en muziek waren in pre-Hispanische culturen, dit kon worden gebruikt om de Spaanse taal en tradities over te brengen op de oorspronkelijke bewoners.
In 1523 richte Fraile Pedro Gante de eerste muziekschool op in Amerika. De muziekschool was een ontmoetingspunt voor Spaanse stijlen en oorspronkelijke Indiaanse ritmes.
De afgelopen eeuw zijn er een aantal beroemde, Mexicaanse componisten geweest. Manuel M. Ponce en Carlos Chávez hebben beiden de Europese klassieke muziek een Mexicaans tintje gegeven. Allebei hielden van en respecteerden hun geboorteland Mexico en ze probeerden een eigen Mexicaanse stijl te ontwikkelen.
Manuel Ponce werd geboren in de staat Zacatecas. Hij was het twaalfde kind in het gezin. Hij begon met pianospelen op zijn vierde. Op zijn vijfde kreeg hij de mazelen en tijdens zijn herstel schreef hij zijn eerste werk, "de Mazeldans".
Toen hij 19 was verkocht hij zijn piano om naar Europa te gaan en daar studeerde hij muziek in Italië en Duitsland. Hij composeerde honderden stukken voor piano en gitaar. Enkele werken maakten hem beroemd in Europa. De muziek van Ponce wordt wel eens omschreven als "de meest verfijnde ooit geschreven voor de klassieke gitaar". Veel beroemde gitaristen hebben Ponce's muziek gespeeld, waaronder de grote Andrés Segovia en John Williams.
Carlos Chávez werd geboren in Mexico Stad als zevende kind in het gezin. Hij luisterde graag naar zowel klassieke Europese als Mexicaanse Indiaanse muziek en bestudeerde de instrumenten die gebruikt werden door de Maya's en de Azteken. Hij gebruikte pre-hispanische muziek en instrumenten in zijn werk, zoals in de Indiaanse symfonie. Hij was een leerling van Manuel Ponce en richtte het Symfonisch Orkest van Mexico op. Hij was ook erg populair in Frankrijk, België en Italie.
Tegenwoordig volgen componisten in Mexico de tradities van muzikanten zoals Silvestre Revueltas en Pablo Moncayo. Jonge, vrouwelijke componisten zoals Marcela Rodríguez dragen ook bij aan de Mexicaanse klassieke muziek.
El Mariachi De mariachi typeert de Mexicaanse volksmuziek. De eerste mariachigroep verscheen in de staat Jalisco in de achttiende eeuw. Een mariachigroep bestaat uit acht muzikanten of meer met gitaren, violen, trompetten en een zanger. Ze spelen op speciale feestdagen of op feestjes. Mariachis en kleinere groepen die trio worden genoemd spelen ook "serenades", een heel romantisch soort liedje.
De groepen worden regelmatig ingehuurd door mannen die hun vriendin een serenade willen brengen op b.v. hun verjaardag, om een ruzie goed te maken of om een andere speciale reden. De vriendin doet het slaapkamerlicht aan om te laten zien dat ze luistert.
De corrido De corrido is een soort liedje dat een verhaal vertelt dat bijvoorbeeld kan gaan over een persoon of gebeurtenis. Ze werden voor het eerst gezongen tijdens de Mexicaanse Revolutie in het begin van de 20ste eeuw en vertelden over de gebeurtenissen die toen plaatsvonden. Ze werden vaak ter plekke bedacht en waren een manier om het nieuws te vertellen in een tijd dat er nog geen radio of televisie was. Een populaire melodie werd vaak opnieuw gebruikt door er simpelweg nieuwe coupletten aan toe te voegen.
Er werden veel corridos geschreven over de helden van de Revolutie zoals Pancho Villa, Emiliano Zapata of Venustiano Carranza. De mensen uit de steden en dorpen konden niet wachten om nieuwe corridos te horen die de laatste gebeurtenissen beschreven.
Twee volksliedjes die je mee kunt zingen
De la Sierra Morena, Cielito lindo viene bajando. Un par de ojitos negros, Cielito lindo de contrabando. Ay, ay, ay, ay. Canta y no llores porque cantando se alegran, Cielito lindo los corazones.
Dit is een liefdesliedje dat een jonge man voor zijn vriendin zingt. Hij noemt haar zijn "cielito lindo". Zij heeft prachtige bruine ogen en komt van de Sierra Morena berg om hem te zien. Het refrein van het liedje betekent: "zing, huil niet, want als je zingt maak je het hart gelukkig".
Ya murió la cucaracha, ya la llevan a enterrar, entre cuatro zopilotes, y un ratón de sacristán. De arme kakkerlak is dood, en ze wordt begraven, tussen vier gieren, en een muis die koster is.
La cucaracha, la cucaracha, ya no puede caminar, porque le falta, porque no tiene, las dos patitas de atrás De kakkerlak, de kakkerlak, ze kan niet meer lopen, omdat ze nodig heeft, omdat ze niet meer heeft, haar twee achterste pootjes
Dit is een oude Mexicaanse dans uit de staat Sonora. Tijdens de dans is één van de dansers gehuld in huiden en draagt een hoofdtooi van een gewei. Er worden ratels om zijn polsen en enkels gebonden zodat hij bij elke stap die hij maakt geluid maakt. De danser kruipt en springt en imiteert op deze manier de bewegingen van een hert.
De Jarabe komt uit Jalisco en wordt gedanst door een vrijgezellen paartje. De man danst om het meisje heen om haar het hof te maken. Het meisje gaat in eerste instantie niet in op zijn avances, maar uiteindelijk gaat ze toch overstag. Aan het eind gooit de man zijn sombrero (hoed) aan de voeten van het meisje. Zij aanvaardt dit gebaar door op de rand van zijn hoed te stappen en ze dansen de laatste passen om de brede rand van de hoed.
Dit is een dans uit de staat Michoacán en wordt normaal gesproken uitgevoerd door jonge mannen, verkleed als gerimpelde oude mannetjes, voorover geleund op hun stok.
Hier volgt een Mexicaans spel dat je met je viendjes kunt spelen.
Spelregels: Een groep kinderen staat hand in hand in een cirkel en doet alsof ze pilaren zijn. Er wordt iemand aangewezen die Doña Blanca speelt en in de cirkel moet gaan staan. Iemand anders speelt de "jicotillo" (de wesp) en moet buiten de cirkel gaan staan.
Couplet 1 (iedereen) "Doña Blanca está cubierta con pilares de oro y plata. Romperemos un pilar para ver a Doña Blanca".
Terwijl de kinderen het eerste couplet zingen zwaaien ze hun handen heen en weer op de maat van de muziek. Doña Blanca huppelt naar de rechterkant van de cirkel en de wesp volgt Doña Blanca langs de buitenkant van de cirkel.
Couplet 2 (Doña Blanca en de wesp) Doña Blanca: "Quien es ese jicotillo que anda en pos de Doña Blanca?" Wesp: "Yo soy ese jicotillo que anda en pos de Doña Blanca."
Het tweede couplet wordt gezongen door Doña Blanca en de wesp. De wesp vraagt of hij één van de pilaren mag breken om zo in de cirkel te kunnen komen om Doña Blanca te pakken.
De wesp vraagt aan de pilaren: Waar zijn jullie van gemaakt? De pilaren antwoorden dat ze gemaakt zijn van zilver of goud of een zachter materiaal zoals papier of riet. Als de pilaren zacht zijn laten ze de handen los en rent de wesp achter Doña Blanca aan in en uit de cirkel.
Als ze gevangen is doet Doña Blanca haar ogen dicht en wijst ze een ander kind aan om de volgende Doña Blanca te zijn. De wesp zoekt ook iemand anders uit als nieuwe wesp.
Als er aan je gevraagd wordt waar je van gemaakt bent, kun je de volgende woorden in het Spaans gebruiken als materiaal:
oro - goud
plata - zilver
papel - papier
cristal - kristal
tela - stof
Welkom bij Clubs!
Kijk gerust verder op deze club en doe mee.
Of maak zelf een Clubs account aan: